Hoe vaak wijk jij af van het gebaande paden? Daag jij jezelf uit dingen eens anders te doen? Volg je niet de massa of je eigen gewoonte maar kies jij je eigen alternatieve route? Ontwijk je de obstakels zoals een hek 😇
Of vaar je juist heel graag op de routine?

Ik heb een soort haat- liefde verhouding met routines.
Ik ben avontuurlijk ingesteld, dus enerzijds vind ik routines geestdodend, je staat op de automatische piloot, gaat dingen zo onbewust doen. Het wordt een patroon, meer van hetzelfde.
Vroeger had ik al moeite met het zondagavond gevoel, want dan moest ik de volgende dag weer naar school of werken. Of dan voelde ik maandagmiddag al wat lichte buikpijn omdat ik wist dat ik s’avonds een zware conditietraining zou krijgen.
Of steeds maar dezelfde route rijden, bijna tegelijkertijd met steeds de dezelfde buurvrouw de deur uit stappen s’ochtends.
Of mezelf steeds hetzelfde riedeltje horen oprakelen tijdens een spreekuur.
Voormalige werkinstructies die mijn eigen creatieve denkkracht en inschattingsvermogen neigden te ontmantelen.

Ik probeerde er al snel een draai aan te geven waardoor ik er zelf plezier in kreeg; veel meer interactie met de ander creëerde, alternatieve routes ging rijden, ben onregelmatig gaan werken, werkte op een crisis afdeling, veranderende relatief snel van baan of functie. Als routine in beeld kwam dan voelde ik te weinig uitdaging voelde ik bijna een bore-out 🙄

Toen ik moeder werd, ging ik ervaren hoe fijn sommige routines juist zijn. Duidelijkheid voor de meisjes bleek juist erg efficiënt en effectief te zijn. Die automatische piloot kwam juist goed van pas, gaf rust. Dus ik zocht en zoek steeds naar een basis waarbinnen ook veel variatie mogelijk was.
En in werksituaties is het natuurlijk ook heel fijn dat er bepaalde routines zijn waar je op kunt varen. Anders zou het steeds chaos zijn.

Hoe balanceer je ertussen? Welke routines en kaders zijn ondersteunend en zorgen voor een goede basis.
En waarin nodig je jezelf uit om dingen bewust anders te doen omdat het je ook veel brengt. Wat brengt je juist in beweging en durf je te gaan experimenten en durf je fouten te maken. Er zitten zulke wijze lessen verborgen in de ‘fouten’ die je maakt. Je ontdekt schatten die eerder nog verborgen waren.

Ik ken nu bijvoorbeeld heel veel alternatieve wegen, heb een goed ontwikkeld richtingsgevoel.
Als we in het weekend ontbijten dan gaan we picknicken, maar steeds op een andere plek in huis of in de tuin. De meisjes maken steeds weer leuke verschillende creaties van de croissantjes en onze picknick plek ziet er altijd weer anders en feestelijk uit.
Ik heb al heel veel verschillende type banen en functies gehad waardoor ik me heel rijk voel qua diversiteit in ervaringen.
Ik heb minder moeite met een snel veranderende samenleving omdat het me ‘alert’ houdt en ik gewoon weer mee beweeg. Gebruik maken van mijn innerlijk kompas helpt me voelen wat goed of juist niet goed voelt.
Ik weet dat loslaten van iets of iemand ook altijd weer mooie nieuwe ervaringen of ontmoetingen brengt.
Het helpt me makkelijker mee te stromen met het leven.

Ik vond balans altijd zo’n suf woord, zo saai. Nu zie ik het belang van die balans.
Een balans tussen routine en variatie.
Een balans tussen een patroon en avontuur.
Een balans tussen een bore-out en een burn-out😜
Ik creëer nu het liefs een vorm waarbinnen veel variatie mogelijk is.

Hoe is dat voor jou? Herken jij jezelf hierin? Of juist helemaal niet?

Verlang jij naar wat meer avontuur in je leven? Wil jij een zijpad gaan nemen of zelf een heel nieuw pad gaan creëren? Maar vind je het nog lichtelijk spannend? Laten we samen op expeditie gaan, samen gaan ontdekken welke pareltjes er voor jou verborgen liggen. Ik kijk er nu al naar uit 😁