Gebroken, daar zat ze, in kleermakerszit, ineengedoken, haar hoofd omlaag hangend en huilend. Seksueel misbruikt. Tranen vanuit de diepte.

Ik ging voor haar zitten en legde een krachtvoorwerp van een slang, stammend uit de tijd van de Vikingen, in haar hand.

Ik fluisterde “verbind je maar met deze kracht” en vouwde mijn handen om die van haar.

Ik voelde de enorme kracht opbouwen, de warrior energie nam toe, ik rechte mijn rug en duwde zachtjes haar schouders naar achter, zodat ook zij haar rug zou rechten. Na een tijdje legde ik mijn wijsvinger onder haar kin zodat ze haar hoofd ophief. Ze keek me 1 seconde met betraande ogen aan en keek weer naar beneden. Steeds iets langer keek ze me aan, ik bleef naaf haar kijken met een lachende liefdevolle warrior blik.

En daar, heel kort was die glinstering van herkenning en poef weer weg..

Ik fluisterde “Welkom! Je bent terug”

Ze keek me verbaasd aan en daar was weer die blik van herkenning. En een grote lach. En poef.. weer weg om vervolgens langer terug te keren.

Ze kwam thuis, bij zichzelf. Ze was haar eigen kelder afgedaald om naar het diepste en donkerste stuk te gaan zodat ze de angel uit het misbruik verleden kon halen. Ze had zich overgegeven aan wat ze daar diep in de duisternis zou tegenkomen, met als doel om haar verborgen liefdevolle kracht weer op te halen op de plek waar ze hem verloren was.

Ik masseerde haar om de stroming in haar stramme lichaam weer op gang te helpen komen. Ze had zolang zoveel met zich meegedragen. Ik maakte haar vleugels op haar rug los en wat bleek? Ze had een t-shirt aan met vleugels op haar rug. Hoezo afgestemd?

Ik stond achter haar, trok haar schouders naar achter en zei haar: “als iemand je niet respectvol behandeld dan doe je je schouders naar achter en borst vooruit en herinner je je deze kracht.

Ze begon keihard te lachen, wat bleek? Ze had verstaan “dan doe je je borsten vooruit “Ook goed maar maak jezelf in ieder geval nooit meer kleiner”

Dat zei ik tegen haar én tegen het meisje in mezelf

En dan krijg ik haar berichtje:

“In jouw ogen zag ik zoveel kracht, een kracht waar ik bijna niet naar durfde te kijken. Waarschijnlijk omdat ik die kracht van mezelf spannend vind om te zien en voelen, maar wauw ik herinner het mij als zo’n bijzonder moment. Wat een krachtige en prachtige vrouw ben jij!”

En dat kan ze alleen maar in mij zien omdat ze het herkent. Dit proces mag zich in haar rustig verder ontvouwen.