Dankbaar voor de afgelopen week;

de bijzondere processen, de magische plekken en gebeurtenissen, de synchroniciteiten die als puzzelstukjes in elkaar vielen, de onwijze gastvrijheid en mooie ontmoetingen maar vooral voor mijn intens diepe vriendschap en samenwerking met Irmgard. En natuurlijk dank aan Alexander dat ik zijn vrouw regelmatig mag lenen 😜❤️

Irmgard, nooit eerder iemand ontmoet waarbij het samenzijn zo automatisch gaat, zo afgestemd. Jij doet en kunt waar ik niet goed in ben of een energielek ervaar en ik vul jou weer moeiteloos aan. Alsof we samen een eenheid vormen. Werken met jou voelt dan niet als werken, maar gewoon als volledig jezelf zijn bij elkaar en samen klopt het. Elke keer weer zijn we verrast hoe moeiteloos het gaat.  Zo afgestemd. Als een 2-eiige tweeling die in de baarmoeder al een taakverdeling heeft afgesproken. Yin en yang met een hele grote overlap (soms Jut en Jul 😜)

We gaan samen en ook apart door het diepste van het diepste en we bestijgen ook de hoogste pieken. Alles, werkelijk alles mag er zijn, zo veilig, zo onvoorwaardelijk en zo authentiek.

En wat hebben we toch een plezier samen, vooral als we onze eigen illusies doorzien. Dan lachen we er zelf het hardste om.

Zoals in pretty bay, jij voelde je niet fijn en wilde ergens doorheen gaan. Je had strand nodig, daar gingen we naar op zoek. Een mooi plekje voor jou en jouw proces. En wat hebben we dubbel gelegen toen we precies op het tegenovergestelde strand dan verwacht terecht kwamen. Wat een teleurstelling had kunnen zijn werd juist een doorbraak.

De pieken en de dalen, het maakt niet uit. Beide kanten van de medaille verdiepen onze connectie.

En wat ik ook zo mooi vind in onze vriendschap én samenwerking is dat anderen welkom zijn om aan te sluiten, mee te doen, mee te genieten, mee te groeien. Vanuit gelijkwaardigheid, je eigen verantwoordelijkheid dragen in je proces. Sluit aan, we sluiten niet buiten. Dat is ook wat we steeds terugkrijgen als we met groepen werken.

Sisterhood. We uplift each other

Moeiteloos is ons programma ontstaan voor de reis die we in mei gaan organiseren, we werden gewoon geleid. Moeiteloos zijn er al een hoop geïnteresseerden. De samenstelling gaat zich ontvouwen.

Deze week heerlijk uit de idiote ratrace kunnen stappen, weer helemaal terug naar de basis kunnen gaan. Ik voel me als herboren. Weer zo’n mooie bevestiging toen ik de cappuccino bestelde en bovenop een figuurtje zag lijkend op een embryo.

Ik schrijf dit terwijl jij zit te lezen, onze laatste cappuccino buiten op het Maltese terras. Ik ervaar een lichtelijk verdrietig gevoel. Want in ons samenzijn gaat alles meestal moeiteloos of zit er een mooi leermoment tussen en nu gaan we ieder de uitdagingen weer aan in de 3D modder zoals we het van de week noemden. Maar in de modder groeien mooie lelies en daar focussen we op, héél veel mooie lelies verder helpen uitkomen en bloeien. Zodat de modder beetje bij beetje getransformeerd kan worden. Maar eerst onze eigen lelie verder laten groeien na de afgelopen voedzame dagen.

En ja het leven is loslaten, dus ook aan deze prachtige vakantie komt een eind. Maar als ik naar onze foto’s en video’s kijk of terugdenk dan smelt mijn hart weer van dankbaarheid.

Love you sister ❤️