Als je je bezig houdt met bewustzijn (bewust zijn) en spiritualiteit dan kun je al snel weggezet worden als ‘zweefteef’

In mijn beleving is dit vrij kortzichtig want blijkbaar heb je er weinig ervaring mee, is het nieuw en dus onbekend.

En onbekend maakt vaak onbemind.

Zeker, er zijn mensen die vooral veel zweven en in hogere sferen verkeren en dit niet omzetten in aardse stappen. Wel allerlei ideeën hebben maar daar blijft het bij.

Dan mis je de aarding, de wortels. 

Een boom met weinig wortels waait zo om met een beetje tegenwind. 

Maar als je én in hogere sferen kunt verkeren terwijl je geaard bent dan kun je de inzichten, ervaringen en openbaringen die je intuïtief krijgt juist omzetten in concrete aardse stappen. In mijn beleving is dat het benutten van ‘best of both worlds’. En beiden zijn hard nodig om de huidige problemen in de wereld op te lossen. Er ligt genoeg werk. Veel systemen werken niet meer, mogen anders. Maar hoe dan?

Het zou zo mooi zijn als we stoppen met snel veroordelen en invullen voor de ander, maar juist nieuwsgierig zijn naar elkaar. Wat kun je van elkaar leren?

Ons hoger bewustzijn verder ontwikkelen en daar gebruik van maken. Want echte problemen kun je mi niet oplossen op het niveau waarop ze ontstaan zijn. Wél als je je bewustzijn verruimt en daardoor dus ruimer gebruik kunt maken van verschillende zienswijzen en invalshoeken. Dan kun je anders naar het probleem kijken; inspiratie krijgen voor diverse oplossingen, de werkelijke kern van het probleem inzien en vertalen naar je verlangens. De sleutel vinden. 

Dat maakt samenwerking zo mooi omdat je dan gebruik kunt maken van een veel breder palet aan inzichten, creativiteit en ervaringen. Mits je openstaat voor elkaars zienswijze ipv overtuigd zijn van alleen je eigen visie en je eigen ervaringen. Als de één allerlei mogelijkheden voor zich ziet en de ander kan helpen vertalen hoe dit om te zetten in concrete stappen en resultaten, hoe krachtig is dit? En waar kan dan bruggen bouwen naar de huidige en bestaande realiteit.

Als je niet oprecht nieuwsgierig bent naar de ander dan kan samenwerking juist een onwijze uitdaging zijn en zoek je mogelijk vooral gelijkgestemden die je met name voeden op het stuk wat al bekend is voor je. Is wel makkelijk, brengt weinig frictie. Maar brengt het je werkelijk verder?

Als je doet wat je altijd doet dan krijg je wat je altijd kreeg.

Laten we minder voor de ander invullen maar elkaar meer aanvullen en helpen herinneren 😁

Ik merk nogal eens op dat mensen vooral iemand zoeken die op een zelfde lijn zit. Hoe ga je dan jezelf en je werk overstijgen?

Hoe zou het zijn als je openstaat voor andersdenkenden, écht nieuwsgierig bent naar hen en hun zienswijze, je je richt op een gezamenlijk doel en gebruik maakt van de collectieve ziel?

Of ben ik nu te zweverig? 😜

Ik werk heel graag samen met mensen die aanvullend zijn, nieuwsgierig zijn en focussen op het gezamenlijke doel. Dingen niet persoonlijk maken maar onderzoeken wanneer wrijving glans oplevert en wanneer wrijving slijtage of ontwrichting veroorzaakt…

En als je persoonlijk geraakt wordt, dit dan onderzoeken dmv self inquiry wat dit over jezelf zegt. Wat mag je bewust worden en transformeren?